Leugenbankje . . .

Een leugenbankje is volgens ‘Het Woordenboek der Nederlandsche Taal’: “Waar leeglopende lieden, b.v. zeelieden aan de wal, zich verzamelen en allerlei verhalen opdissen”.

Meestal is zo’n bouwsel ook niet veel meer dan een bank, eventueel met een afdakje; tegenwoordig is het vooral een verzamelplaats, waar mannen bij elkaar drommen voor de nodige roddel en achterklap. Wat ik zo intrigerend vind aan leugenbankjes zijn de teksten die erop staan geschreven, zoals in Bruinisse: ‘Tis net wie’t sijt’. Op nog geen tweehonderd meter van (speellocatie) Het Achterhuis op Urk, staat er ook zo’n geval; de tekst op het afdakje vind ik prachtig: ‘Instituut der Wijsheden’.

Dat brengt mij op een andere instelling, namelijk Het instituut der Nederlandse sport’. Het kwam mij vandaag toevallig ter ore, dat de deelnemers aan het NK Dammen 2017 prijzengeld krijgen! Nu moet ik de heren van Stichting Aanzet (en dan met name de voorzitter en secretaris, niet de twee penningmeesters natuurlijk; ik moet nog afrekenen!) toch vermanend toespreken.
Heren, dit kan absoluut niet door de beugel; weet u wel dat u, met het verstrekken van prijzengeld aan de deelnemers,  organisatoren van toekomstige NK’s in grote verlegenheid kunt brengen! En niet alleen dam-NK’s, maar alle sportorganisaties, die van plan zijn een NK te organiseren!! Weet u bijvoorbeeld wat een schaatser krijgt, wanneer hij het podium tijdens een
(schaats)NK mag betreden(?); een medaille ter grootte van een platgeslagen stuiver(!) en als hij/zij geluk heeft, dan krijgt de winnaar ook nog een krans. Verder niets, helemaal niets! Natuurlijk weet ik ook wel, dat schaatsers sponsors hebben en dus kunnen bogen op een maandelijks inkomen. U moet echter niet denken dat dit veel is voor de modale schaatser (net onder de top); 1.000 euro in de maand en als ze geluk hebben nog (tijdelijk) een auto van de sponsor.

En wat denkt u (heren van Stichting Aanzet), wat de voetballers krijgen, wanneer ze na 10 maanden (34 wedstrijden) eindelijk kampioen zijn geworden(?); een schaal! Natuurlijk weet ik ook in dit geval wel, dat we met voetballers (zeker na het Bosman-arrest in 1995) geen medelijden hoeven te hebben, maar van de organisatoren van het NK-voetballen (Eredivisie, of hoe dat tegenwoordig ook maar mag heten) krijgen ze niets meer dan dat ronde zilverkleurige ding! Wielrennen, idem dito; een medaille en voor de winnaar ook nog een (fiets)trui!

Nee, organisatoren van het NK Dammen 2017, prijzengeld uitkeren doe je niet! Ik gun dammers een zeer goed gevulde portemonnee, maar dammers zullen toch zelf op zoek moeten naar persoonlijke sponsoring, dan wel door het formeren van een
professionele (gesponsorde) ploeg! Een damgrootmeester zal het voortouw moeten nemen; net zoals schaatser Rintje Ritsma
dat in 1997 deed. Tot die tijd verdienden schaatsers niets tijdens hun loopbaan; Ard Schenk en Kees Verkerk moesten na hun succesvolle carrière gewoon een baan zoeken. Ook alle schaatsvedetten na hen; totdat Ritsma de knuppel in het hoenderhok gooide en zelf op de proppen kwam met een (de eerste) schaatssponsor (Sanex)! Het is jammer, dat ik u op deze wijze op de vingers moet tikken (niet weer doen!).

Baljakin-Scholma – foto Team KNDB

Draughts please

Inderdaad, het is tijd dat we naar het dammen gaan; we konden immers vandaag misschien wel een nieuwe Nederlands kampioen krijgen! Om te beginnen moest Alexander Baliakin zijn partij tegen Auke Scholma niet winnen! Jarenlang had Baliakin een enorme plusscore opgebouwd tegen Scholma; de laatste jaren echter houden de twee elkaar in evenwicht. Het treffen tussen de twee ging ook vandaag weer lange tijd gelijk op; Auke (wie anders?) besloot om de symmetrie te verbreken. Langzaam maar zeker werd duidelijk, dat de partij in een puntendeling zou eindigen; het leek nog wel even spannend, maar ik denk dat het eindspel voor de twee grootmeesters helemaal niet spannend was. Ondanks twee schijven voorsprong, was er geen ontkomen aan; Baliakin-Scholma 1-1.

Titelpretendent nummero uno, Martijn van IJzendoorn, moest het vandaag opnemen tegen Waldo Aliar; na de remise van Baliakin, zou Martijn zich, bij winst, een jaar lang Neerlands beste mogen noemen. Aliar zijn spel heeft de laatste ronden een metamorfose ondergaan; niks geen ‘klassieke structuren’ meer; nee, hij zoekt thans veel meer het avontuur op. Gisteren was hij daarmee niet succesvol (verlies

Aliar-IJzendoorn – foto Team KNDB

tegen Knoops) en vandaag? Vandaag ging het lange tijd goed, alhoewel de algemene opinie (Oudshoorn) het niet zo zag zitten in de partijopzet van Aliar. Uiteindelijk bewees Van IJzendoorn, via een mooi offer, het gelijk van Oudshoorn; dus,
Aliar-Van IJzendoorn 0-2.
De koning is dood, lang leve de koning; inderdaad, door zijn zege op Aliar nam de 19-jarige Martijn van IJzendoorn de  Nederlandse titel over van Alexander Baliakin.

Direct na het startschot nam Van IJzendoorn in dit NK de leidende positie in en bleef accelereren, tot hij uit het zicht was; even kreeg hij te maken van harde zijwind (Scholma; 4de ronde), maar toen het stuur hem bijna uit zijn handen sloeg, kreeg hij plotseling de wind weer in de rug. In de negende etappe moest hij de Baliakin-col over en dat leverde slechts een schampschotje
op; vandaag drukte hij ten koste van Aliar, ver voor iedereen uit, zijn voorwiel over de eindstreep. Morgen pas de bloemen (en de trui?; inspiratie: Amstel Gold Race). Martijn, vooral namens mijzelf, van harte gefeliciteerd en een diepe buiging.

De andere partijen

Het was vandaag zo’n dag; gemiste kansen, grote fouten, maar toch vooral strijd. De enige partij die, naast de partij de Bal-Baflo Bill, in een gelijkwaardige puntendeling eindigde, was die tussen Anton van Berkel en Ben Provoost; bij tijd en wijle was ook die
partij zeer onderhoudend te noemen, maar nadat de storm was geluwd werd er dus 1-1 op het scorebord genoteerd. Jitse Slump had gisteren een tikkie gekregen (verlies tegen Barkel); vandaag moest hij proberen zijn blazoen op te poetsen tegen Wouter Sipma, die dat gisteren net had gedaan (winst op Meijer). Beide youngsters houden wel van een stevig robbertje vrij worstelen op het dambord en dat gebeurde ook; er kwamen wendingen voor, waar je als liefhebber niet wist wat je er aan had (kan dat allemaal, is dat wel houdbaar?). Ik denk dat Sipma op een gegeven ogenblik een black out had, want anders kan ik zijn schijfverlies niet verklaren.
Het buitenkansje werd verzilverd door Slump; dus Slump-Sipma 2-0.

Hein Meijer nam het op tegen Nico Knoops; de partij werd op romantische wijze opgezet, maar op de 19de zet was het al hommeles! Op dat moment kon Knoops een verrassende combinatie nemen; echter, hij overzag de
(voordelige) mogelijkheid! Ja, wanneer je een kans tegen een grootmeester laat lopen, dan weet je het wel; je krijgt later het deksel op de neus!
Zo ook nu, Meijer-Knoops 2-0.
Ten slotte nog de partij tussen Ron Heusdens en Marino Barkel; de partij werd door huis-connaisseur Paul Oudshoorn uitvoerig belicht. De aanvallende bedoelingen van Barkel kregen de goedkeuring van Oudshoorn, toch verliep het spel anders dan de laatste had gedacht (bedacht). “Ja, nu wordt het toch echt wild-west op het dambord en dat heeft Ron het liefst” sprak Oudshoorn op een bepaald moment. Inderdaad hilbillie-Ron was in zijn element en trok uiteindelijk de partij naar zich toe;
Heusdens-Barkel 2-0 (dat is twee Ron!).

De strijd is beslecht, de kampioen is bekend; Alexander Baliakin lijkt zijn WK-deelname nauwelijks meer te kunnen ontgaan. Toch zijn er nog genoeg partijen morgen, waar de nodige eer op het spel staat; gezien de strijdlust van alle deelnemers kan ik u een bezoekje aan het NK aanbevelen (laatste kans!). Morgen dus de 11de ronde; aanvang 10.30 uur (prijsuitreiking en sluiting 15.30 uur).

En dan nog even dit

De livestream van de partijen hapert zo nu en dan; vooral voor de mensen die de partijen vanachter de computer (moeten) volgen, is dat niet leuk. De vrijwilligers van stichting Aanzet werken hard om alle ongemakken het hoofd te bieden; nu zijn er helaas figuren, die menen dat de organisatie met opzet de verbinding zo nu en dan verbreekt! Men redeneert dat dit gebeurt, omdat de organisatoren op die manier de thuisblijvers wil dwingen om naar Urk af te reizen! Daar wind ik mij vreselijk over op; ik weet hoe hard en met hoeveel liefde voor de damsport de organisatoren bezig zijn om het alles en iedereen naar de zin te maken.
Toen de heren van stichting Aanzet mijn boosheid vernamen, verzochten zij mij om hierover niet te schrijven.
Na enig handjeklap mag ik er nu toch twee zinnen aan wijden (van de heren):

“Het is niet de gewoonte des arends zich met het ranzig rancuneuze gekakel der hoenders bezig te houden als hij in een machtige glijvlucht het luchtruim doorklieft en vanuit de walm van kippenvoer en mest door het bijziend pluimvee met afgunst wordt nagestaard. Maar als een door de machtige ruis der wieken van de leg geraakt ziekelijk kapoentje zich verstout om zich op het ballonnetje der valse beweringen hemelwaarts te verheffen, is die koning van de stratosfeer het aan zwaan en zwaluw verplicht dit met kussenvulling bedekt week diepvriesvlees met een houw van zijn geduchte snavel naar de legbatterij terug te doen tuimelen”.

Oant moarn!

Tjalling van den Bosch