Dan toch op Urk . . .

Ook vanochtend moest schrijver dezes zich op het werk vervoegen; gelukkig kon ik om 13.00 uur mijn collega’s haastig een “prettig weekend” toewensen. Na thuiskomst gelijk mijn bevallige voordeurdeelster met een gieter het dak op geschopt en na het douchen snel de auto in; op weg naar Urk.

Daar aangekomen zagen we op de Burgemeester J. Schipperkade al de fraaie contouren van Het Achterhuis opdoemen, de speellokaliteit van het NK Dammen 2017. Eerst moest ik een paar trappen op (lift aanwezig, maar daar nam ik de tijd niet voor) en daarna was er weinig fantasie voor nodig om je op een schip te wanen.

De aankleding van Het Achterhuis is ludiek en statig tegelijk. Het is even zoeken om er achter te komen hoe alles precies in elkaar steekt, maar uiteindelijk vind ik de (fraaie) speelzaal (met een fantastisch uitzicht op het IJsselmeer), en verder de analyseruimte en het (niet onbelangrijke) bargedeelte. Overigens eerst even iets terzijde, maar niet onbelangrijk; wanneer de uitdrukking ‘aan de boorden van’ ooit letterlijk genomen kan worden, dan betreft het wel de locatie van Het Achterhuis. Een goed bedoeld advies is om u te verwittigen op de deugdelijkheid van de remmen van uw auto(!); een kleine dienstweigering ter plekke kan zo maar betekenen, dat u met uw vehikel in het IJsselmeer eindigt!

2de ronde

Maar waar de haast vooral om te doen was, waren natuurlijk de resultaten van de 2de ronde. In de speelzaal was de laatste partij net afgelopen; kuierend langs de ‘lege’ borden, viel ik van de ene in de andere verbazing! Ik ging op zoek naar de huis-connaisseur (kenner van schone kunsten) van stichting Aanzet, Paul Oudshoorn, om hem mijn verbazing over de uitslagen van de 2de ronde kenbaar te maken en vooral van hem te horen over het hoe en waarom van alle uitslagen.

“Zeg Paul, wat is dit allemaal”
“Ja jongen, het is een waar pandemonium”.
“Wat is er allemaal bij Sipma – Van IJzendoorn gebeurd?”.
“Wat zal ik zeggen(?), het was topdammen in optima forma, van begin tot eind. Op een gegeven moment werd het wat ‘klassiekigs’, maar Van IJzendoorn laveerde met net iets meer dynamiek. Vooral de zetten 27. 12-17 en 28. 15-20 van Van IJzendoorn waren geweldig, uuuuh, denk ik; ik heb het natuurlijk nog niet echt uit-geanalyseerd”
“Nee Paul, ik begrijp het, je houdt natuurlijk een slag om de arm, zoals echte dammers dat altijd doen”.
Dus Sipma – Van IJzendoorn 0-2.

“En Slumpie tegen Van Berkel?”.
“Ik vond dat Van Berkel wat beter uit de opening kwam, maar op één of andere manier nam Slump de aanval over en eigenlijk werd Van Berkel er keihard afgezet”.
“Maar Van Berkel laat zich er toch niet zo maar afzetten”.
“Normaal niet, maar een omsingeling als antwoord op de aanval van Slump, kwam totaal niet uit de verf, Van Berkel moest alleen maar tegenhouden”.
Van Berkel-Slump 0-2.

“Meijer – Aliar, hoe ging dat?”.
“Ik denk dat Aliar vooral ontdekt, dat zo’n NK gewoon heel zwaar is; Meijer speelde een soort aanvallend klassiek, Aliar kreeg geen moment rust. Het vele rekenen brak hem op. Meijer speelde het slim”.
Meijer-Aliar 2-0.

“Barkel-Knoops?”.
“Het was het bekende drukspel van Barkel, maar Knoops verdedigde zich goed. Op een gegeven ogenblik nam Knoops een doorbraak voor twee schijven en dat had hij goed doorgerekend. Het werd remise, alhoewel Barkel er wel een plusje aan over hield”.
Barkel-Knoops 1+ – 1.

“Provoost – Scholma?”.
“Ja jongen, daar zijn de wonden van gisteren duidelijk nog niet geheeld; ze wilden wel, maar konden het gewoon niet opbrengen. Geen goesting, geen panache, duidelijk een kwestie van ‘eerst een herstelremise'”.
Provoost-Scholma 1-1.

“Dan hebben we nog Baliakin – Heusdens?”.
Het leek een Roozenburg-aanval te worden, maar toen Baliakin het niet op z’n scherpst speelde, geloofde Heusdens het ook wel”.
“Een ‘Unvollendete’ zeg maar, bloedeloos en halverwege een puntendeling?”.
“Nee, dat ook weer niet, ze knokten wel lang door en Baliakin kreeg ook wel wat voordeel, maar Heusdens had tijd genoeg en dan rekent hij het gewoon allemaal uit”.
Baliakin-Heusdens 1-1.

Dus Van IJzendoorn nog zonder puntverlies aan kop!

Martijn van IJzendoorn

Derde ronde

Het is eigenlijk absurd om topdammers na zo’n enerverende ronde, waarin ze ziel en zaligheid hebben gegeven. een uur later opnieuw de wei in te schoppen; geen tijd voor emoties, geen tijd voor een fatsoenlijke analyse van de partij. Het moge duidelijk zijn, dat een dergelijke uitvinding (twee partijen op één dag) niet uit de koker komt van een echte dammer. Maar goed, het zij zo, voor geklaag is geen ruimte, aan de bak.

Eerste uitslag!
Ron Heusdens wint van Anton Van Berkel; de laatste is met een opmerkelijke reeks bezig, winnen van Meijer in de openingsronde; vanochtend er hardhandig afgezet door Slump en nu?
Nou ja, eigenlijk liet hij Heusdens het spel maken en dat kan deze wel(!); toch leek er tot ongeveer de 35ste zet nog niet zoveel aan de hand. Na de 45ste zet van Ron restte Anton niets meer dan ‘de hand’ (ten teken van overgave); ik denk dat we mogen spreken van een eclatante zege van Heusdens. Op de 44ste zet had Heusdens trouwens een dam kunnen nemen; maar ach, wanneer je een winst ‘ziet’, hoef je natuurlijk niet op zoek naar meer!

Zo, daar rollen meerdere uitslagen binnen.
Auke Scholma tegen Marino Barkel; best wel interessant; flankspel versus omsingeling. Op de 43ste zet besluit Scholma een drie om drie te nemen, waardoor beide spelers
verder moeten met een dam (en beide zes schijven)! Absurd eigenlijk dat het hierna zo snel op een gelijkwaardige puntendeling uitloopt. Nou ja, hopelijk heeft Auke nu weer ‘de benen onder zijn gat’: Hup Auke (mag ik dat zeggen? JA DAT MAG IK ZEGGEN!).

Nico Knoops tegen Wouter Sipma; de laatste kreeg, nadat hij gisteren een fenomenale overwinning op Scholma had geboekt, vanmorgen een rechtse directe op het gelaat van Van IJzendoorn.
Hoe zou Wouter zich herstellen(?); deze partij moet hij winnen! Het leek op een gegeven ogenblik op ‘half open klassiek’ uit te draaien; connaisseur Oudshoorn twijfelde of dit wel een goed plan was van de Sip.
Knoops was in de 70er jaren (van de vorige eeuw) jeugdkampioen van Nederland geweest en dat was (volgens Oudshoorn dus) de bloeiperiode van dat systeem! Het ‘half open klassiek’ kwam uiteindelijk ook niet op het bord en mede doordat Sipma op een bepaald moment een twee om twee ’terug nam’, werd Knoops ook nog eens van zijn topzware linkervleugel bevrijd.
Daarna werd er wat gelaveerd en daarin leek Wouter toch garen te spinnen, maar de stand dunde wel uit. Uiteindelijk probeerde Sipma het nog met een offer, maar Knoops gaf gewoon twee schijven terug(!) en koerste daarna linea recta op een puntendeling af. Wel wist Sipma nog een plusje over te houden aan dit treffen; dus Knoops-Sipma 1-1+.

Hein Meijer en Alexander Baliakin zochten hun geluk vooral ‘via de flanken’. Ergens schijnt de computer voordeel aan te hebben gegeven voor Alexander, maar het spel verliep dusdanig dat het leek, dat Meijer het allemaal precies goed had gedaan. De door de computer aangegeven mogelijkheid kwam in ieder geval niet op het bord. Door ‘dam geven’ en twee schijven extra te offeren(!) wist Meijer op dam te komen; het gevolg van deze actie was dat Alexander direct twee schijven terug moest geven! Al met al een partij waar de modale dammer weinig van begrijpt!
Wel moest Meijer in al zijn dadendrang een plusje aan Baliakin laten.

Jitse Slump zat deze ronde tegen Waldo Aliar; de dadendrang van de benjamin van het NK-gezelschap (Slump) was groot.  Een aanval via de rechterflank werd op een gegeven moment door Waldo onschadelijk gemaakt, maar Jitse liet zich niet uit het veld slaan en probeerde het toen via een vooruit geschoven centrumpost. Toen ook deze werd ontmanteld door Aliar, was het spoedig remise. Toch was het een opvallende puntendeling, want Aliar kon leven met een plusje voor Slump!
Een plusje met grote gevolgen?

Last, but by all means no least!

De partij Martijn van IJzendoorn tegen Ben Provoost leek lange tijd niet veel soeps; laveren om te laveren, met andere woorden, veel houvast hadden de spelers niet! De beide heren zijn ook nog eens clubgenoten (bij Damlust Gouda) en dus leek het op een puntendeling zonder strijd uit te lopen. Martijn had natuurlijk al zijn partijen tot dan toe gewonnen, dus een puntje voor een aangeslagen clubgenoot (Provoost verloor door eigen toedoen van Barkel) was wel zo sympathiek.
Maar ja, de zo onverstoorbare Van IJzendoorn lijkt over de ware winnaarsmentaliteit te beschikken en al duurt het tot de (bijna) 50ste zet voordat hij voordeel krijgt, dan duurt het tot de (bijna) 50ste zet! Vanaf dat moment speelde de 19-jarige Van IJzendoorn het perfect; Provoost kwam er niet meer uit!
Het is de derde overwinning voor Martijn op een rij(!!!); ‘petite histoire’, vorig jaar werd Alexander Baliakin Nederlands kampioen door 8 remises en 3 overwinningen . . .! Dit laatste gekoppeld aan de buldoggenmentaliteit van Van IJzendoorn . . ., wie doet hem nog wat??

Morgenochtend (8 april) begint de vierde ronde om 11.00 uur; be there . . .!

Tjalling van den Bosch.

Uitzicht vanuit de speelzaal – Foto Guido van den Berg.