Maar even niet . . .

Vandaag is het de vijfde wedstrijddag (zesde ronde) van het NK Dammen Algemeen 2017. Nog steeds een beetje confuus over alles wat er zich gisteren heeft afgespeeld op Urk, (en dat ik bij lange na nog niet heb beschreven) heb ik besloten, na lange twijfel, om maar even niet af te reizen naar Urk. Je moet soms even om jezelf denken, nietwaar?

Door vandaag niet te hoeven schrijven over het dagelijkse portie ‘onwaarschijnlijke gebeurtenissen’ tijdens dit NK (welke zich ongetwijfeld weer zullen voordoen), kan ik u wat zaken voorschotelen, die de afgelopen dagen zijn blijven liggen.

Algemeen

Voluit heet dit toernooi: Het Nederlands Kampioenschap Dammen Algemeen; over dat laatste woordje (Algemeen), wil ik het eerst even met u hebben. Algemeen betekent veel, zoals: normaal, gangbaar, alledaags, etc., maar daar staat het, wat betreft het NK Dammen, niet voor! Feitelijk staat het volgens mij voor: iedereen mag meedoen.

Net als in de meeste sporten zijn er in het dammen veel categorieën, waardoor minder begaafden hun eigen kampioenschap hebben! Denk hierbij het NK vrouwen, 50+, 60+, 70+, 80+ en de vele jeugdklassen (van minors tot jong-volwassenen). Voor mannen is er geen speciale afdeling(!!); noem het maar een stukje doorgeschoten feminisme.
“Maar aan dit NK Dammen Algemeen doen alleen maar mannen mee”, zo zou u mij voor de voeten kunnen werpen; dat is ook zo, maar misschien komt dat (ik weet het natuurlijk niet zeker) door de superioriteit van het ras . . .! Voor de goede orde: in het verleden hebben wel degelijk vrouwen meegedaan aan de finale NK Dammen Algemeen!
(Mocht u willen nagaan welke dames dat precies zijn, dan wijs ik u op voorhand er even op dat Mari van Ballegooijen een man is; maar dit geheel terzijde natuurlijk). In ieder geval, u weet nu waar ‘Algemeen’ van dit NK voor staat.

Gewoon, maar ook bijzonder

Het voormalige eiland Urk, is een heel gewone plaats in Nederland, maar toch is het net even anders. Je komt er geen zwervers tegen, verpauperde (achter-)buurten zijn er niet; de ’tuintjes’ liggen er netjes bij, de straten zijn schoon en het gemeentelijke ‘groen’ verzorgd. Toch is mij de afgelopen dagen iets opgevallen dat Urk toch ook weer bijzonder maakt. Afgelopen zaterdag reed ik met mijn grote vrienden van Stichting Aanzet (de eerste en tweede penningmeester) van (NK-speellocatie) Het Achterhuis, naar het clubgebouw van de Urker damclub, alwaar een sneldamtoernooi plaatsvond. Tijdens het 10 minuten durende tochtje viel het mij op, dat de Urkers hun voet liever op de gaspedaal hebben, dan op de rem. ‘Rechts heeft voorrang’ is in Nederland een algemeen geldende verkeersregel, maar op Urk is dat geloof ik niet helemaal het geval!
Dus, wanneer u van plan bent om dit NK-toernooi met uw auto te bezoeken, dan lijkt het mij verstandig, dat u het rempedaal ‘dichtbij houdt’; waan u vooral niet veilig op een voorrangsweg, want voorrang krijgt u op Urk niet altijd (vaak niet!). Door het resolute autorijden van de mensen uit Urk, is er bij een eventuele aanrijding geen sprake van ‘slechts een klein krasje’!
Het is maar dat u het weet.

Plusje

Een ander item, dat ik even wil aanhalen, is meer een damaangelegenheid; de uitslag van de partij Waldo Aliar en Jitse Slump uit de 3de ronde van dit toernooi. De beide dammers kwamen overeen dat Slump ‘een plusje’ kreeg, terwijl de stand (op het bord) op dat moment een  gelijkwaardige remise leek te zijn. Mensen die niet aanwezig waren bij het toernooi verbaasden zich over deze uitslag; hoe kon Aliar in een ‘pot-remise stand’ een plusje aan Slump geven(?), was de algemene opinie van de thuisblijvers. (Even terzijde; dammers hebben altijd een overtreffende trap nodig! Ze hebben niet een ‘mogelijk gewonnen stand’, nee, ze staan ‘huizenhoog gewonnen’; een tegenstander staat nooit verloren, altijd ‘helemaal verloren’ of nog overtreffender ‘hij staat helemaal geprakt’).

Maar goed, weer terug naar de mensen die, thuis achter de computer, niet begrepen waarom Aliar een plusje weggaf (aan Slump). Ten eerste moet men bedenken, dat Aliar met zijn 65 jaar de nestor is van dit NK (overigens Waldo, weet je wel dat de oudste deelnemer, tijdens de slotceremonie altijd het dankwoord voert namens alle spelers? – schiet me zo maar te binnen!).
Ten tweede is de gezondheid van Aliar niet helemaal meer wat het geweest is. Op de eerste dag van het toernooi had Waldo een zware en lange partij tegen Baliakin gespeeld (werd remise); de volgende dag moest hij eerst tegen Hein Meijer. Ook dat werd een langdurige aangelegenheid, waarin Meijer de nestor geen seconde rust gaf; ten lange leste bezweek Aliar onder de aanhoudende druk (winst voor Hein).

Toen, later op de dag, moest Waldo het opnemen tegen de 17-jarige Slump; in deze partij moest Aliar zich vanaf acquit verdedigen en dat viel hem zwaar, of beter gezegd te zwaar. Hij vocht tegen zijn vermoeidheid; hij kon het eigenlijk niet meer opbrengen, maar Aliar is sportman genoeg om door te knokken. En toen, na ruim 8 uur dammen op de bewuste vrijdag, kreeg hij plotseling een helder moment; hij stelde Slump een plusremise voor. De jongeling twijfelde, want ja, het aanbod zou kunnen betekenen, dat Aliar misschien wel niet meer helemaal blunder-proof was! Toen Jitse de stand nog eens overzag, begreep hij dat er toch ook niet veel meer in zat
dan een puntendeling! Goede raad was duur; Jitse accepteerde uiteindelijk het aanbod.
Vandaar de uitslag Aliar-Slump 1-1+; ik hoop dat u (thuisblijvers) zo toch ook een beetje waar krijgt voor uw (niet uitgegeven reis-)geld.

Hoge hoed dood?

Daar is de eerste uitslag: Hein Meijer – Auke Scholma 1-1.
Gisteren trof ik na afloop een terneergeslagen Scholma; het toernooi ‘liep niet lekker’ en ook in de 5de ronde wist hij tegen Nico Knoops niet verder te komen dan een gelijkwaardige remise. Auke mijmerde nog, dat 3-9 toch eigenlijk een fout-zet was en ja, had-ik-maar en als-ik-maar!
In het verleden kon hij, wanneer het allemaal wat tegen zat, altijd wel iets uit zijn hoge hoed toveren, waardoor de wereld er plotseling heel anders uit zag! Vandaag tegen Hein Meijer kwam er in ieder geval niets uit en ziet de wereld er dus nog precies hetzelfde uit voor Scholma.
De twee (Meijer en Scholma) bekampen elkaar al decennialang en meestal wordt het evenwicht niet verstoord, zo ook nu dus niet. Hopelijk vindt Scholma nog ergens een konijntje, want een fletse Baflo Bill is onacceptabel.

Ook de tweede uitslag is binnen: Alexander Baliakin – Marino Barkel 1-1.
Zesvoudig (en regerend) Nederlands kampioen Baliakin is niet in goeden doen; zijn spel lijkt (deze liefhebber) wat timide; ‘snel door de opening en dan maar zien’! Ik weet het niet precies, maar de Alexander, die ‘vanaf den eerste stoot’ de tegenstander angst inboezemde lijkt niet meer te bestaan!
Barkel leek in deze partij in ieder geval niet onder de indruk, niet dat hij kansen creëerde, maar van enig nadeel is in de hele partij geen sprake geweest. Toch is Baliakin nog wel in de meest vooruit geschoven achtervolger; hopelijk ziet hij nog kans om de klassementsleider te bedreigen, want spanning willen wij damvolgers natuurlijk wel! (Oeps, ik zie nu dat Van IJzendoorn (de leider) wel heel goede winstkansen heeft vandaag; dat zou de spanning voor de eindoverwinning weg kunnen nemen!).

Ron Heusdens was eigenlijk een beetje op kousenvoeten opgeschoven naar de derde plaats; zijn score van plus 1 (winst tegen Van Berkel en de rest remise) was inderdaad niet opvallend, maar voorlopig wel goed voor het laagste podiumtreetje. Om aan te sluiten bij de eerste achtervolger (Baliakin) moest Heusdens vandaag winnen van Nico Knoops.
Knoops kan nog niet bogen op veel punten (3), maar zijn spel kan mij bekoren. Je hebt van die dammers die hebben meegedaan aan een NK, maar die vanwege hun behoudende spel eigenlijk ook direct weer zijn vergeten (“oh, heb jij ooit aan een NK meegedaan?”). Hun manier van spelen is gebaseerd op ’tegenhouden’; eigenlijk onttrekken ze zich aan de strijd, houden ze de stand op het bord overzichtelijk; dat kan absoluut niet gezegd worden van Nico Knoops. Bij voorkeur trekt Nico ten aanval; zo ook tegen Ron. Toen Knoops echter zijn aanvalsschijf op veld 27 overhevelde naar veld 36, kreeg de partij een heel ander aanzien; een tijdlang werd er gelaveerd en daarin leek de grootmeester (Heusdens) zijn opponent een lesje te leren.
De computer gaf aan dat Ron zo goed als gewonnen kwam te staan, maar de varianten die het geprogrammeerde ding aangaf sneden voor mij geen hout; och, was ik maar in Het Achterhuis, daar kon Paul Oudshoorn mij vast wel uitleggen of het nu wel of niet gewonnen was voor Ron.
Hetgeen echter ‘op het bord’ kwam was wel duidelijk; een gelijkwaardige remise, zelfs geen plusje voor Heusdens, 1-1.

Wouter Sipma

Een Mysterium Tremendum is Wouter Sipma; zelf heb ik hem hoog zitten (en dat zegt natuurlijk niets), maar op één of andere manier komt hij ook tijdens dit NK maar niet ‘los’. Zijn manier van spelen is gebaseerd op winnen en dat lukt tot op dit moment niet echt; vorig jaar (tijdens het NK) lukte het hem ook niet om veelbelovende standen naar winst te voeren (“Kwam niet in de flow” schreef de Sip later).
Vandaag moest Sipma het opnemen tegen Anton van Berkel en je kan veel over Anton zeggen, maar hij zit zeker niet in een flow! Iemand van zijn kaliber moet strijden om de ereplaatsen, maar hij vindt zichzelf, voorafgaand aan deze ronde, terug op de voorlaatste plaats! Afijn, om zijn score een goede impuls te geven moest Sipma eigenlijk winnen en zowaar hij komt een ‘volle schijf’ voor en ook de computer slaat uit in zijn voordeel. Maar . . ., net als bij Heusdens zijn de door de computer aangegeven varianten (voor mij) te onduidelijk (Oudshoorn help). Uiteindelijk zou het (na overigens een spannend dammen-eindspel) in een puntendeling eindigen (1-1); net zo gelijkwaardig als bij Heusdens-Knoops.

De partij tussen Waldo Aliar en (de nummer 2 van vorig jaar!) Ben Provoost had het meest weg van een unvollendete; niet af, want juist op het moment dat je (als liefhebber gaat) denken ‘eens zien wie de blankste billen heeft’, werd er tot een puntendeling besloten!
Na het zien van de partij Aliar-Provoost bekruipt mij het gevoel om alle cosmetische regeltjes (plusjes-minnetjes, ander puntentelling, minder bedenktijd en ga zo maar door) af te schaffen en er één nieuwe voor in de plaats zetten: niet eerder remise, dan wanneer er dammen op het bord zijn. Dit betekent in ieder geval, dat de spelers worden gedwongen om een volledige partij af te leveren! (Moest het even kwijt!).

Tot slot de partij tussen de ingrediënten voor de toekomst(!): Jitse Slump – Martijn van IJzendoorn.
Toch is er een wereld van verschil tussen beide; de 17-jarige Slump heeft nog wat last van de kinderziekten van zijn talent, terwijl de 19-jarige van IJzendoorn zo langzamerhand tot de fine fleur van de wereld(dam)elite behoort! Het werd een moeilijk te doorgronden gevecht, met één kenmerk(!); de klassementsleider (Van IJzendoorn) wist (net als een ronde eerder tegen Barkel) ogenschijnlijk vanuit het niets ‘op winst’ te komen! Na 38 zetten had Martijn zijn twee jaar jongere tegenstander zo in het nauw gebracht dat deze een schijf moest inleveren. Maar ‘op winst’, of ’tot winst’, is heel iets anders; de jonge Limburger (Slump) mag je dan op fouten kunnen betrappen, zijn niet aflatende vechtlust is van ‘buiten-categorie’! Daar waar het leek dat Jitse met stoffer en blik zou worden opgeveegd, wist hij een klein gaatje te vinden, om het spel ‘gaande te houden’. Het kostte Slump wel een tweede schijf, maar hij kwam (net als Van IJzendoorn) wel op dam! ‘Als’ Martijn het beter had gedaan, dan was er waarschijnlijk meer uitgerold voor hem, maar het mooie van topsport is dat er geen ‘Als’ bestaat! De enerverende partij eindigde in een puntendeling, alhoewel Slump wel een plusje moest laten;
Slump-Van IJzendoorn 1-1+.

Dit werd dus een ronde met alleen maar remises (slecht één plusremise), maar gezien het aantal gemiste kansen, blijkt het edele damspel nog steeds sterker dan de spelers! Lang zullen de heren dammers wel niet stilstaan bij deze ronde; ze doen er verstandig aan om vroeg de ogen te sluiten (en morgen gezond weer op), want morgen staan er wederom twee partijen op het programma!

Tjalling van den Bosch

Team KNDB – De trotse koploper voor aanvang van de vierde ronde van het NK dammen: Martijn van IJzendoorn

Dit vind je misschien ook leuk...