Emoties . . .

In het verslag van de eerste ronde gaf ik te kennen dat ik graag fysiek aanwezig ben bij topsportwedstrijden, zoals dit NK Dammen. Vooral de emoties van de sporters voor, tijdens en na een wedstrijd zijn schitterend om te volgen (zoiets krijg je op tv nauwelijks mee). Wat betreft de gemoedsbewegingen van de dammers op deze dag, zag schrijver dezes het scala weer voorbij komen.

Om 11.00 uur zou de vierde ronde aanvangen. Om toch vooral niets te missen, parkeerde ik even na 10.00 uur mijn auto (u weet wel, vanwege de leeftijd zo’n ding ‘met hoge instap’; oh, zo’n ‘four wheel drive’; ja, er zitten vier wielen onder) bij de speelzaal (Het Achterhuis op Urk). De aankomst der matadoren is een eerste moment waarbij je als toeschouwer kunt zien ‘hoe de vlag erbij hangt’.

Als eerste zag ik Waldo Aliar; hij parkeerde zijn auto (zonder hoge instap; blijkbaar heeft Waldo nog geen behoefte aan zo’n vehikel) naast die van mij, maar hij stapte niet direct uit; wilde hij mij ontlopen(?), of zat hij nog in een bepaalde roes? Nou ja, maar niet storen.

Auke Scholma

Even later zag ik Auke Scholma slenterend langs de haven lopen; even hield hij stil om zijn blik over de rustige baren van het IJsselmeer te laten gaan. Ik keek, vanaf een afstandje, even met hem mee; de blik in zijn ogen verraadde, dat zijn gedachten veel verder gingen dan de horizon, die ik zag. Auke is niet goed gestart in dit toernooi en juist vandaag moet hij tegen een jongeling (Martijn van IJzendoorn), die meent ongestraft de oude garde te schande kunnen maken! Auke heeft tot dusver 2 punten (uit 3 partijen) gescoord en om van een goede zondagsrust verzekerd te kunnen zijn, zou hij vandaag moeten winnen; maar ja, het lijkt erop dat hij dan (vergeeft u mij de voorspelbare uitdrukking) ‘ijzer met handen moet breken’!

Ben Provoost, de nummer twee van het vorige NK, oogt monter, maar kan dat onmogelijk zijn; hij heeft slechts 1 punt gescoord en vandaag moet hij tegen Nico Knoops, die kan bogen op een puntje meer. Ik zal niet bij iedere deelnemer stil blijven staan, maar het is prachtig om iedereen op deze manier binnen te zien komen (vanaf een afstandje, dat natuurlijk wel, want voor geen goud wil je een topsporter lastig vallen met frivoliteiten).

Lichten uit, spot aan

Om 11 uur nauwkeurig zet hoofdarbiter Ton Coenen geroutineerd de klokken in werking en kan de strijd losbarsten; al gauw nemen de dammers hun bekende pose aan. Ook dat is een mooi gezicht; aan de éne kant weet je zeker, dat er bij de spelers de nodige emoties om voorrang strijden, maar die zie je bij dammers niet zo makkelijk; toch zijn ze er!

De voeten van Jitse Slump trillen heftig, staccato, net als een voetballer die vlak voor de aftrap nog een ‘dribbeltje op de plaats maakt’; Jitse heeft er zin in! Anton van Berkel leed gisteren een dubbele nederlaag (lid van het organisatie-comité Joop Kip sprak van “geen goede vrijdag voor Anton”) en is getergd, hij heeft zijn voeten als een slang om de stoelpoten geklemd. Auke Scholma heeft een heel mooie (dam-)houding; de handen gevouwen om zijn neus, de twee wijsvingers tegen het voorhoofd geplaatst en zijn duimen op zijn kin, dan wel onderlip! (zou Auke zich er bewust van zijn?).

Klassementsleider Martijn IJzendoorn zit al vrij snel onderuit gezakt; hij wendt onbekommerdheid/onverschilligheid voor; je zou er bijna intrappen. Hein Meijer daarentegen is juist erg beweeglijk; handen in het haar, handen op de tafel, handen in de zij, maar zijn voeten vlak en stevig op de grond, zoals kenners van de menselijke psyche het voorschrijven!

Noodzakelijk overleg

Na de eerste observaties besluit ik op het fraaie terras, met fantastisch uitzicht over het IJsselmeer, plaats te nemen, voor het dagelijkse serieuze overleg met de organisatoren. De commissie is niet compleet(!), de voorzitter en de secretaris bevinden zich bij het snel-dammen, dat deze dag wordt gehouden in het clublokaal van de Urker damvereniging. Gelukkig zijn de twee belangrijkste leden (eerste en tweede penningmeester) wel aanwezig en al gauw, na ‘de eerste woorden’, kan mijn dag al niet meer stuk. Op de vraag waarom ik mij niet had opgegeven voor het sneldammen, maakte ik kenbaar dat ik mijn  werkzaamheden voor de organisatie dusdanig serieus neem, dat ik van deelname afzag. Wel voegde ik er aan toe dat ik me voor ‘de gratis vis in de pauze’ had opgegeven; oh, dan moeten we daar snel naar toe!!
‘De vis wordt duur betaald’, nou dat viel de penningmeesters mee(!); op de terugweg (weer naar Het Achterhuis) werd nog even aangekaart of de meevaller ook richting ronde-verslaggever zou kunnen vloeien . . .!

Bij terugkomst bleek huis-connaisseur Paul Oudshoorn druk in de weer om de opening en gevolgen uit te leggen aan het publiek; één opmerking is me bijgebleven: “Hein Meijer wilde vandaag oorlog op het bord; nou daar lijkt het niet op”! Afijn, op een gegeven ogenblik maar weer even plaatsgenomen op het terras en daar vond het volgende plaats.

Marino Barkel

Marino Barkel stapt direct na zijn partij het terras op en het is duidelijk dat hij nog vol adrenaline zit: “Ik (Marino dus) heb 100.000 KVO-partijen op de computer gespeeld, ik weet precies hoe dat moet! Ik heb de hele partij beter gestaan, ik ken alle combinaties! Ik zag de slagzet precies! Ik pakte schijf 30 beet om hem naar 25 te duwen en toen dacht ik: ‘shit hij zit er nu al in’! Ik keek nog even om me heen, want mijn tegenstander (Wouter Sipma) zat niet achter het bord, maar nee, dat kon ik niet maken natuurlijk! Ik mag nog blij zijn met remise!” Dank je Marino voor zoveel heerlijke emotie!
Voor de duidelijkheid Barkel-Sipma 1-1+.

Een tweede partij met een groot verhaal (dat we klein proberen te houden) is Auke Scholma en Martijn van IJzendoorn; van enige onbekommerdheid van de laatste was vanaf acquit geen sprake, Martijn gebruikte tenminste zeeën van tijd. Later zou ook Auke zich qua tijd bij hem voegen; het gevolg was dat de heren al vrij vroeg in de partij op tempo moesten spelen.
Het cruciale moment vond plaats op de 29ste zet; Scholma had hier met de zet 33-29 (hij speelde 33-28) de winst naar zich toe kunnen trekken (tegen de klassementsleider dus!). De beoogde tegenzet van Martijn (19-24) was verhinderd door een fantastische combinatie(!); hierna veranderde de partij en uiteindelijk ging Van IJzendoorn er ook nog eens met een plusje vandoor.
Eens zien hoe Auke zich herstelt van een toch wel teleurstellend eerste deel, misschien dat een lange wandeling door het rustieke Baflo (woonplaats van Scholma) hem nieuwe energie kan geven.
Scholma-Van IJzendoorn 1-1+.

Van enige oorlog op het bord bij Meijer en Slump was dus geen sprake; het was geen saaie partij, maar ze dansten als een Siamese tweeling om elkaar heen. Geen van beide kon ook maar één voordeeltje vinden; wat de één bedacht, werd door de ander per direct gedwarsboomd.
Meijer-Slump 1-1.

In de partij Ben Provoost tegen Nico Knoops kwam er in eerste instantie, op een onorthodoxe manier, een Roozenburg-opstelling op het bord. Volgens Oudshoorn zag het er allemaal niet goed uit voor Nico, maar toch leek het allemaal nog speelbaar. Op een gegeven ogenblik kwam Knoops echter in zetdwang en zo rond de 35ste zet was zijn stand niet meer houdbaar; toch knokte hij nog een tijdje door (waarvoor
hulde Nico), maar het mocht niet baten. Het zoet van deze overwinning smaakt Provoost misschien (nog) niet al te best, gezien zijn score uit de eerste drie ronden, maar ach waarom zou één zwaluw eigenlijk geen zomer maken?
Provoost-Knoops 2-0.

Titelverdediger Alexander Baliakin bevindt zich tot op heden nog niet op de toppen van zijn kunnen, zijn spel oogt een beetje flets.  Alexander scoorde in de eerste drie ronden evenzovele remises (waarvan één met een plusje, dat dan wel weer); tegen de teleurstellende Anton van Berkel moest het dan in de vierde ronde maar gebeuren.
Na ‘black friday’ (twee nederlagen) zat Anton natuurlijk niet zo lekker in zijn vel, toch is hij een zeer goede dammer (zo won Anton in het Heerhugowaard Open van 2016 van een grootheid; bijna 2 meter lang en 150 kilo zwaar) en ergens heerste bij mij de gedachte dat hij misschien nog weleens op het hoogste treetje zou kunnen eindigen, maar dat is dit jaar al een utopie. De partij speelde zich af in klassieke structuren; de wijze waarop Anton ‘in positie’ probeerde te blijven, was misschien wat onorthodox, maar het bleef lang in evenwicht.
Tot (letterlijk) de 40ste zet, toen sloegen alle pijlen uit in het voordeel van Alexander; met de uiteindelijke winstvoering had de regerend kampioen geen problemen meer. Waar ik Scholma een fikse wandeling aanbeval, is misschien een bliksembezoek aan Lourdes een betere optie voor Van Berkel.
Baliakin-Van Berkel 2-0.

‘De langste’ (olifant?, nee fout) Waldo Aliar tegen Ron Heusdens. Vanuit de opening was het in eerste instantie alleen maar laveren wat de klok sloeg; natuurlijk wilde Ron wel vuurwerk op het bord, maar voor debutant Aliar valt deze 9-daagse op Urk nu al zwaar en dus was het te begrijpen, dat hij het allemaal wat overzichtelijk probeerde te houden.
Heusdens heeft dergelijke situatie natuurlijk wel vaker bij de hand gehad en hij sprokkelde dan ook langzaam maar zeker wat voordeeltjes op, hetgeen (pas) op de 55ste zet resulteerde in een kansrijke doorbraak naar dam. Je hebt van die voetballers, ‘die je drie keer voorbij moet, voordat je ze voorbij bent’ en zo is het ook met Aliar!
In de eerste ronde had Waldo zijn verdedigingskunsten al succesvol geëtaleerd tegen niemand minder dan Alexander Baliakin(!) en ook nu wist hij een ‘glad verloren(??)’ stand tegen Heusdens op een  nwaarschijnlijke manier in een puntendeling om te toveren!! Overigens wel met een klein deukje: Aliar-Heusdens 1-1+.

Enerverende

Na vier enerverende rondes is er duidelijk sprake van een ‘vorentscheidung’; niet door een groepje, maar door een eenzame fietser (Van IJzendoorn). Het groepje ‘eerste’ achtervolgers bestaat uit Baliakin, Heusdens en Slump, met kort daarachter Barkel. De rest heeft moeite om het tempo bij te houden, maar zoals Joop (Zoetemelk) het altijd zo kernachtig wist te zeggen: “Parijs is nog ver”. Ook zo’n zin in Parijs-Roubaix?

Morgen is dus een rustdag, maandag om 13.00 vangt de vijfde ronde aan.
Onder het knopje (hierboven) ‘Toernooi’ kunt u het volledige programma vinden.

Tjalling van den Bosch.

Dit vind je misschien ook leuk...