Teerling . . .
Ens, 24 juni 2018, Tjalling van den Bosch.
De teerling is geworpen, de feiten zijn daar; op 24 juni, de dag dat het Internationaal Olympisch Comité in 1894 besloot om eens in de vier jaar de Olympische Spelen te organiseren (en ook de dag dat Lionel Messi in 1987 werd geboren), werd de vlam gedoofd. Het Open Flevoland 2018 is ten einde, de strijd is gestreden, de winnaar is bekend.
Rein van der Pal
En toen? Tja, dat weet je maar nooit met de mannen van Stichting Aanzet (net als het IOC eens in de vier jaar?).
De laatste ronde . . .
De negende en laatste ronde van het Open Flevoland stond in het teken van ‘ook de andere borden in de gaten houden’! Dat gold tenminste voor de dammers die nog over waren gebleven in de strijd voor een topklassering. Zoals u weet ging Alexander Georgiev uit Rusland met één punt voorsprong op de directe concurrenten aan kop van het klassement, na de voorlaatste ronde. Hij moest het in de negende ronde opnemen tegen de verrassing van het toernooi Rein van der Pal uit Heerenveen.
Van der Pal was een soort herintreder; vroeger was hij een regelmatige deelnemer aan ‘open’ toernooien, maar zo’n 20 jaar geleden hield hij het voor gezien. Hij had toen blijkbaar de behoefte om het aantal partijen per jaar terug te schroeven; voor hem (toen) geen grote toernooien meer, maar hij bleef wel dammen. Tijdens het Open Flevoland keerde Van der Pal weer terug in het ( ‘open’) strijdperk en met succes; hij won de eerste drie ronden en hield zich vervolgens keurig staande tussen alle grootmeesters en supergrootmeesters.
Tijdens de onderlinge partij (Georgiev – Van der Pal) hield de Rus ook de andere borden goed in de gaten; mocht nummer twee van het klassement na 8 ronden, de thans voor Duitsland uitkomende voormalige Rus Vadim Virny, zijn partij winnen, dan zou hij Georgiev nog voorbij kunnen streven (wanneer de Georgiev niet zou winnen). Zo ver kwam het niet; Virny kwam remise overeen tegen de Oekraïner Ivanov en Georgiev probeerde het nog wel tegen Van der Pal, maar de laatste gaf geen krimp (dus ook remise). De nummer drie van het tussenklassement, voor aanvang van de laatste ronde, was de Senegalees Macodou NDiaye; hij kwam in de negende ronde ook niet verder dan een puntendeling (tegen Baliakin) en dus zag het podium er als volgt uit: Het goud ging naar de negenvoudige wereldkampioen Alexander Georgiev, nummer twee werd Vadim Virny en het brons werd gedeeld door Rein van der Pal en Macodou NDiaye.
(te) veel . . .
Om reden die ik gisteren heb beschreven, waren de andere toppers ook zeer voorzichtig; veel risico durfde men niet te nemen, daarvoor waren de punten voor de World Cup-finale (in China) te belangrijk. Er werd nog wel wat gesnuffeld aan voordeel, maar wanneer de tegenstander niet mee ging (natuurlijk niet), werd snel tot een remise besloten. Dus wederom veel remises van de grootmeesters; eigenlijk te veel, maar ja andere belangen hè!! Men mag daar natuurlijk een mening over hebben; mijn mening is dat, wanneer topsporters zeer voorzichtig gaan opereren, dat nooit goed is voor wat voor sport dan ook! Dat ligt dan niet aan de sport, maar aan de atleten! In mei was er een groot open damtoernooi in Salou; daar waren geen World Cup-punten te verdienen en daar was de strijd om de hoogste plaatsen, mijn inziens, aanzienlijk pittiger.
Het zij zo . . .
We laten het erbij; wat gebeurde er verder nog in Ens? Ik heb al eerder aangegeven dat analist Paul Oudshoorn een goede vriend is van Hein Meijer (finishte uiteindelijk als vijfde); Oudshoorn wilde, tijdens de negende ronde, eigenlijk alleen maar de partij van Meijer (tegen Shaibakov) op zijn analysebord volgen. Als rechtgeaarde Fries was ik het daar natuurlijk niet mee eens; ik wilde de partij van Van der Pal en Georgiev volgen. Draait er eindelijk weer eens een dammer van Frieschen bloed mee in de top, dan wil je dat natuurlijk op de voet volgen. Dat werd dus een strijd tussen Oudshoorn en schrijver dezes; het geluk was echter aan mijn zijde! Bé Eggens was het helemaal met mij eens en tegen zoveel (over)gewicht was de analysator gelukkig niet bestand.
DamZ! Damset
Dan was er nog een dame, die met haar kleinzoon een kijkje bij het dammen kwam nemen. Ze vertelde dat haar nazaat dammen wel leuk vond, maar dat zijn ouders geen dambord in huis hadden; zelf had ze wel een dambord, maar dat wilde ze niet kwijt. Aanzet-voorzitter loste dit bekwaam op en gaf de jongeman een DamZ!-damspel, dat sinds kort wordt verspreid onder jongeren; het is een prachtig handig (opvouwbaar), magnetisch dambord in hippe (denkt deze oude man dan) kleurtjes!
Afsluiting . . .
In zijn slotwoord sprak de voorzitter van het organisatiecomité IJsbrand Haven van een succesvol toernooi, waarna een instemmend applaus klonk. Ik heb nog niet vermeld dat er ook prijzen zijn gewonnen in diverse andere categorieën (in diverse ratingklassementen); u kunt de uitslagen bovenaan deze site terugvinden. Ik wil alleen nog even de drie hoogst geëindigde vrouwen aanhalen (voordat ik weer gedonder krijg met het – voorheen? – zwakke geslacht!):
- Viktoriya Motrichko uit Oekraïne (met 11 punten)
- Natalia Sadowska uit Polen (10)
- Elena Cesnokova uit Letland (10)
Aan al het goede komt een eind; geen tranen, de jonggeborene maakt het goed en de trotse ouders (de mannen van Stichting Aan zet) zijn in de wolken. Geen bloemen, alleen maar kaartjes.
Mijn kaartje luidt als volgt:
Heren van Stichting Aanzet, bedankt voor weer een geweldige dam-happening, we zullen het om met Rinus Michels te spreken: “Nooit . . , nooit . . ., nooit meer vergeten”.
