Wisseling . . .
Er heeft tijdens het NK Dammen Algemeen 2020 een wisseling van de macht plaatsgevonden; inclusief ‘stille trom’!! Eén dag moet schrijver dezes, om geheel legitieme reden, het toernooi aan zich voorbij laten gaan en er gebeuren zaken die . . . !?!
Door Tjalling van den Bosch
De beoogd scheidsrechter Michel Stempher kon ‘door corona’ zijn functie niet invullen; Frans de Jonge was bereid de fluit ter mond te nemen. Ach, daar hebben we u eerder over bericht; tot onze stomme verbazing zien we vandaag plotseling Stempher als leidsman fungeren; sinds gisteren al blijkt hij zijn beoogde functie te hebben opgeëist!! En De Jonge . . .? Tja, toen we vanmiddag het terras van Hotel Van Saaze verlieten was met name de eerste penningmeester nog druk aan het zoeken!
Slapen . . .
Waar we gisteren ook al over hebben bericht was de ‘talkshow‘ van de huisanalisten (u kent ze inmiddels wel) voorafgaand aan de 8ste ronde. Het was praten over dammen zonder diagrammen; dammen op het allerhoogste niveau is topsport (helder) en zo’n tête-a-tête geeft daar nog meer cachet aan! Eén zeer belangrijk facet passeerde toen de revue; wat wel en wat niet te doen tijdens de dam-loze uren tijdens zo’n meerdaagse wedstrijd!
De beste wielrenner die Nederland ooit heeft gehad is natuurlijk Joop Zoetemelk; hij zei nooit veel en wanneer het wel wat zei, zei hij nooit veel. Toch zijn er twee beroemde uitspraken van hem; de eerste is ‘Parijs is nog ver’ en de tweede ‘De Tour win je in bed’! Weinig woorden maar toch; de eerste was bedoeld om de idioterie die na een goede dag (in De Tour) af te stoppen en de tweede was toch vooral een verwijzing naar rusten voor en na een etappe. Vooral goed slapen is dus cruciaal tijdens dagenlange inspanningen. Nog een voorbeeld: De Russische schaker Boris Spasski vocht in 1972 (Reykjavik) in een match om de wereldtitel tegen de Amerikaan Bobby Fisher. Het was een bizarre tweekamp die wekenlang duurde; uiteindelijk won Fisher. Later kwam Spasski terug op die match, in een interview met het Franse dagblad Le Monde. Boris zei toen letterlijk (wel voor u vertaald natuurlijk): “Toen ik slechter ging slapen kreeg ik in de gaten dat ik de match ging verliezen”.
Het moge duidelijk zijn; rust en topsport gaan hand in hand; slimmeriken willen we direct even uit de droom helpen(!!), door te beginnen met rusten word je geen topsporter!!
9de ronde . . .
Koploper Jan Groenendijk nam het op tegen de weer wat opgebloeide Jan van Dijk. Het werd een beschaafd duel (geen tumult); op de 45ste zet dwong de koploper een 3 om 3 af, die op het terras leidde tot het volgend intermezzo (we willen het u niet onthouden): “Als Jan nu afruilt loopt hij er zo doorheen”, “Ja maar, als Jan dan die ruilt loopt hij er ook doorheen”! De heren dammers ruilden niet, maar ‘liepen er wel doorheen’! Het zag er spannend uit, maar was dat eigenlijk niet;
Van Dijk-Groenendijk 1-1.
Ruimte voor de achtervolgers dus! Henk Grotenhuis ten Harkel-Wouter Sipma; niemand wil natuurlijk punktenlieferant zijn en dat hoeft Henk ookabsoluut niet te worden, maar helaas spreken de harde cijfers harde taal (3 remises en 5 nederlagen). Tja, en dan moet je vandaag tegen iemand
met een bulldoggenmentaliteit: De Sip! Het bord waarop de partij op het terras was te zien werd omzoomd; het leek op een waar spektakel, maar helaas voor De Jonckheer waren de kansen voor Wouter. Met verzilveren heeft de laatste doorgaans geen moeite, ook nu niet;
Grotenhuis ten Harkel-Sipma 0-2.
De andere naaste achtervolger (van Groenendijk) is Alexander Baliakin; hij nam het in deze 9de ronde op tegen Andrew Tjon A Ong. Ook Andrew kan niet bogen op veel punten en met een Alexander op oorlogspad is het slecht kerseneten. Met de geestelijke weerbaarheid van Tjon A Ong zit het wel goed, want 50 wederzijdse zetten lang was er geen vuiltje aan de hand; ja, De Bal stond mooier en ja, Alexander heeft al zo vaak met dit bijltje gehakt, maar van echt voordeel was geen sprake. In zo’n geval komt het dan op het eindspel aan en ja hoor (alsof de duivel er mee speelt!) daar kwam een klein gaatje en daar kon De Bal precies tussen door;
Tjon A Ong-Baliakin 0-2.
De inmiddels zwaargewonde Martijn van IJzendoorn (me dunkt; slechts 1 punt uit de 2 ronden van gisteren) moest het vandaag opnemen tegen Roel Boomstra; men kan zich een leuker ‘opstapje naar beter’ voorstellen! Het moet gezegd worden, de beide grootmeesters gingen er wel voor; Van IJ. in de aanval en Boomstra in de rol van omsingelaar. Maar de stand verwaterde tot tweemaal toe en toen vonden de twee kemphanen dat er genoeg strijd was geleverd;
Van IJzendoorn-Boomstra 1-1.
Bart Terwel draait eigenlijk onverwacht mee in de top van het tussenklassement; dat kan niet gezegd worden van zijn opponent van vandaag, Anton van Berkel. Het werd een boeiende partij, waarin het evenwicht lange tijd niet werd verbroken, maar waarin je toch wacht op ‘het’ moment van de man in vorm! Die kwam(!) op de 31ste zet van Anton; hij zette een combinatie ‘open’ die Bart direct schijfwinst opleverde, maar helaas is ‘opleverde’ volkomen misplaats(!), dit moet zijn ‘zou hebben opgeleverd’!!! Terwel zag de toch niet al te moeilijke (voordelige) zettenwisseling over het hoofd!! Beide heren zouden de zojuist verschenen boeken ‘Heusdens Combineert’ moeten aanschaffen! De partij bleef boeien en Terwel kreeg het deksel niet op de neus (zoals dat zo vaak wel gebeurt in de topsport), dus;
Terwel-Van Berkel 1-1.
Nu we het toch over auteur Heusdens hebben; hoe verging het de dammer Heusdens vandaag? Hij moest het opnemen tegen Bhiem Ramdien, die door de pers als revelatie van het toernooi wordt gezien. Heusdens had wel zin in een potje vrij worstelen op het dambord; dat zag Ramdien niet zitten. En toch wist Ron zijn opponent de ring in te krijgen en ja, toen voelde Heusdens zich senang. Bhiem probeerde te redden wat er te redden viel, maar helaas voor hem was er geen houden aan;
Ramdien-Heusdens 0-2.
Elke ronde remise spelen en je wordt in de damwereld dus ‘De Rondeteller’ genoemd; we waren voor aanvang van de 9de ronde bang dat Jitse Slump dit als een eretitel beschouwt! Zijn tegenstander van vandaag was Casper Remeijer, die in het vorige NK geweldig presteerde, maar dit NK-toernooi helaas als verloren kan beschouwen. Tegen Slump ging Casper er bewonderingswaardig ‘voor zitten’; niet dat hij kansen creëerde, maar van enig nadeel was geen absoluut geen sprake. Het duurde lang, maar op de 52ste zet dwong Slump zijn tegenstander tot een wederzijdse doorbraak naar dam, die Jitse (2 schijven) voordeel opleverde. Remeijer kon echter vlot twee schijven tot dam kronen, maar na een zeer lang eindspel (maar liefst 93 zetten zou de partij duren!) bleek dat de overmacht van Slump te groot was;
Slump-Remeijer 2-0.
Resumé . . .
De trojka Baliakin, Sipma en Groenendijk soeverein aan kop met elk 13 punten, gevolgd door het duo Boomstra en Terwel op 2(!) punten achterstand.
En nu lekker slapen en morgen gezond weer op.