Afscheid . . .
Gisteren, zaterdag 5 juni 2021, was de slotdag van het NK Dammen Algemeen 2020. Na een spannende slotronde moest er een barrage aan te pas komen om uit te maken wie zich winnaar mocht noemen van het toernooi in Kraggenburg.
Door Tjalling van den Bosch
Toen de strijd eenmaal gestreden was, was het opvallend hoe lastig het voor velen (deelnemers, publiek, sponsors, organisatoren, en anderen) was om huiswaarts te keren (ook uw penneleur liet zich tijdens de nazit van zijn beste kant zien)! Het maar niet afscheid kunnen nemen, had waarschijnlijk te maken met het feit dat er eindelijk, na anderhalf jaar vol coronaperikelen, weer eens echt gedamd kon worden (dammen zoals ‘voor de corona’ normaal was)!!
De dag er na . . .
Met een leeg en lusteloos gevoel beginnen we (voor het laatst – snik -) aan een epistel voor deze site. Afijn, de koffie loopt; sportiever zal het vandaag niet worden!
Mijmerend over de dag van gisteren schieten de gedachten van links naar rechts; waarmee te beginnen?
De 13de en laatste ronde dan maar; twee partijen sprongen er qua belangstelling uit. Koploper na 12 ronden was Alexander Baliakin, dus wanneer de 8-voudig Nederlands kampioen zijn partij zou winnen was hij niet meer te achterhalen! Om dat doel te bereiken leek Baliakin op voorhand een goede tegenstander te hebben, namelijk Bart Terwel, die na 9 ronden nog trots op de 4de plaats stond, maar in de 3 daarop volgende ronden alleen maar nederlagen leed! In de praktijk was er één achtervolger, namelijk Jan Groenendijk, hij moest het deze dag opnemen tegen de revelatie (volgens Het Nieuwsblad van het Noorden) van dit toernooi Bhiem Ramdien.
Het spel waarmee Baliakin in dit toernooi zo’n succes had, kenmerkte zich door een rustige opening; het middenspel gebruikte hij vooral als voorbereiding naar een voordelig eindspel.
Juist in dat laatste gedeelte toonde de voormalige Rus zich dan dodelijk; veel van zijn tegenstanders waanden zich veilig tot dat moment, maar kwamen vaak van de koude kermis thuis!
Het nadeel van zo’n strategie is, dat wanneer de opponent zich ook in het eindspel staande weet te houden er geen tweede kans meer mogelijk is. Op zo’n moment zijn er nog maar weinig schijven op het bord en dus is een mogelijk vervolg niet meer voor handen!
En dat gebeurde er precies in de partij tussen Baliakin en Terwel; de laatste vond dat de wet van Murphy lang genoeg had geduurd en wist van geen wijken;
Baliakin-Terwel 1-1.
Dat gaf de mogelijk aan Jan Groenendijk om bij winst gelijk kon komen met de 8-voudige! In zijn partij tegen Bhiem Ramdien vlogen de schijven echter vrij snel van het bord, maar Groenendijk beschikt over tactische (combinatieve) vaardigheden, waardoor zijn tegenstanders zich vrijwel nooit op hun gemak voelen!
Die wetenschap is hier misschien wel erger dan de praktijk; in dit onderlinge treffen was er lange tijd geen vuiltje aan de lucht voor Ramdien. Bhiem was dan ook niet bevreesd en toonde aanvallende bedoelingen en die waren op zich goed; ‘op zich’ ja, maar toen hij op de 38ste zet het niet onlogische 8-13 liet volgen was het plotseling over en uit! Een verrassende ‘5 (geven) om 4 (slaan)’-doorbraak was voldoende;
Juichend (zonder geluid overigens) met beide handen in de lucht kwam Groenendijk het druk bevolkte terras opgelopen; zijn supporters braken de tent af! Even later zagen we Terwel op Groenendijk afstappen; Hij sprak de historische woorden: “Nu lust ik wel een biertje van je”; Groenendijk gaf er maar al te graag gehoor aan!
Met alle respect . . .
Zonder ook maar één iemand te kort te willen doen, nemen we nog even kort de overige partijen door. De derde plaats in de eindrangschikking betekent rechtstreekste plaatsing voor het volgende NK; voor die ereplaats ging het tussen Roel Boomstra en Wouter Sipma.
Sipma-Tjon A Ong; De Sip speelde een fantastische partij, waarin hij langzaam maar zeker de winst naar zich toe trok, maar die winst kwam er niet! Tjon A Ong speelde manmoedig door en kreeg, op precies de 50ste zet, plotseling de ruimte om de partij naar een puntendeling af te wikkelen. Jammer voor de Sipporters;
Sipma-Tjon A Ong 1-1.
Boomstra-Slump; Roel stond voor de lastige opgave om Jitse zijn eerste nederlaag van dit toernooi toe te brengen. Slump voldeed aan zijn sportieve plicht, door ook in deze partij zijn tegenstander geen kansen te geven;
Boomstra-Slump 1-1.
Heusdens-Van IJzendoorn; lange tijd was er geen bijzondere strijd, tot het moment dat Van IJ. een doorbraak forceerde. We weten natuurlijk niet of Heusdens de doorbraak bewust toeliet, maar hij redde zich bekwaam;
Heusdens-Van IJzendoorn 1-1.
Van Berkel-Van Dijk; de laatste manoeuvreerde zich op kundige wijze naar een gewonnen stand, maar ook hier werd de zege op het moment suprême gemist!
Anton blij met zijn puntje en Jan vergat de kroon op zijn goede twee helft van het toernooi te zetten;
Van Berkel-Van Dijk 1-1.
Remeijer-Grotenhuis ten Harkel; het zou niet vreemd zijn geweest wanneer zij hun ‘niet al te best’-toernooi naar een snelle deling der punten zouden afwikkelen, maar nee, het werd een enerverend duel! De tweestrijd stond natuurlijk in de schaduw vanwege de strijd om het podium en dat was jammer. De Jonckheer kwam op winst te staan, maar zoals al zo vaak dit toernooi (en zeker in deze laatste ronde) werd het toch remise;
Remeijer-Grotenhuis ten Harkel 1-1.
Resumé . . .
Op een gedeeld eerste plaats Baliakin en Groenendijk; zij moesten na afloop van het toernooi direct een beslissende barrage spelen. Hetzelfde gold voor de nummers 3 en 4 (Sipma en Boomstra); ook zei moesten nog eenmaal achter het bord plaats nemen voor de strijd om het brons. Elke toernooi heeft haar eigen verhaal en dat geldt ook voor de rest van de uitslag; de komende weken (en misschien wel maanden) kunnen de diverse analytici zich uitleven in de vele rubrieken in dag- en weekbladen en op de dam-sites. We laten het hierbij, want de strijd was nog niet gestreden!
Afsluiting . . .
De invulling van de eerste 4 plaatsen moest dus tot stand komen door middel van een verlenging (barrage dus). Het procedé luidde als volgt; eerst moesten er 2 rapid-partijen worden afgewerkt, met 15 minuten plus 5 seconden toegevoegde tijd per zet. Mocht het daarna nog steeds gelijk staan, dan zou men gaan sneldammen, met 5′ plus 5″ toegevoegde tijd op de klok.
Nu gaf het regelement aan dat dit voor de afsluiting van het toernooi moest gebeuren, maar in overleg met de spelers gaf de organisatie er de voorkeur aan om eerst het toernooi officieel af te sluiten, zodat de diverse aanwezigen daarna hun eigen weg konden gaan én men moest toch een half uur wachten, omdat dat dat de voorgeschreven tijd was voor de spelers die nog moesten aantreden!!
Sowieso zouden normaal gesproken alleen al de rapid-partijen meer dan een uur in beslag nemen; dit bleek een gouden greep!
Tijdens ceremonie werden ook de prijzen uitgereikt aan de jongedames die vandaag hun laatste ronde-partij hadden gespeeld (vorig weekend al waren de eerste 2 ronden verspeeld). Alle partijen eindigden in een puntendeling; hierdoor werden gedeeld eerste Tanya-Marie Cnossen en Luise Gabbert, derde werd Lisa Scholtens en vierde Yulia Bintsarovska. Er volgden verder nog enkele korte toespraken en dat was het officiële gedeelte; het was niet anders.
Verlenging . . .
De strijd om de 3de en 4de plaats werd al in de eerste rapidpartij beslist in het voordeel van Roel Boomstra; Wouter Sipma probeerde het in de tweede omloop nog met al zijn resterende krachten, maar uiteindelijk moest hij genoegen nemen met een plek net naast het podium.
Boomstra speelde het hele toernooi goed, maar dat ‘goed’ werd in de eerste helft niet beloond; in het tweede gedeelte van het toernooi liet hij enkele fantastische staaltjes op het dambord zien en daardoor mocht de tweevoudige wereldkampioen dus toch nog op het podium plaats nemen.
Dan de strijd om de eerste plaats; Jan Groenendijk-Alexander Baliakin!
Anders dan in al zijn partijen in het reguliere toernooi, gaf Baliakin vanaf acquit blijk van zijn aanvallende bedoelingen; het kan niet anders dan dat dit een verrassing was voor Groenendijk. Waar Groenendijk vroeger in zo’n situatie nog weleens anders reageerde, wikkelde hij deze keer bekwaam naar remise af; Jan anno 2020 is dan ook een geroutineerde, volwassen dammer!
Dan de tweede omloop; deze verliep wat vlakker, maar zeker niet flauw. Op de 29ste zet dwong Alexander zijn opponent ‘in de hekstelling’ en dat leek een voordelige manoeuvre! Niemand kon op dat moment bevroedden dat de partij snel zou omslaan! Op de 33ste zet kwam De Bal met op het oog goed plan op de proppen; hij offerde een schijf om deze vervolgens weer op te eisen, waarna er een (mogelijke) ‘doorbrak op termijn’ in zou komen te zitten.
Echter, (die dekselse) Jan had deze ontwikkeling aan zien komen en een verrassende riposte in de stand aangebracht.
Het leverde hem schijfwinst op en alhoewel Baliakin nog probeerde te redden wat er te redden viel, bleek de plusschijf van Groenendijk onoverkomelijk!
Na 10 dagen zware strijd was daar dan dé beslissing:
Met in achtneming van alle coronabeperking hadden we Jan Groenendijk graag nog even willen feliciteren, maar hij was helaas al vertrokken (misschien toch wat te lang op het terras staan jeuzelen?); dan maar bij deze:
JAN GROENENDIJK, VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE EERSTE NATIONALE TITEL.
Usio conclusio . . .
Vele aantekeningen blijven liggen; het is niet anders. Mannen van Stichting Aanzet (Piet Dijkstra, Joop Kip, Bart Jonker en IJsbrand Haven) bedankt voor de organisatie van wederom een fantastisch toernooi!
Het organiseren van een damtoernooi was altijd al een lastig karwei; in deze coronatijd waren de problemen gigantisch en toch zijn jullie erin geslaagd, een ongelofelijke prestatie!
Daar past alleen maar grote dank van de damwereld voor!
Er zullen ongetwijfeld dammers zijn die aanmerkingen hebben; die hebben echter nog nooit plaats genomen in een organisatiecomité en zullen dat ook nooit doen . . .!
Vergeet niet; Kraggenburg 2020 was een NK-toernooi dat niet ‘net even anders dan anders was’, neen, het was ’totaal anders’, met als gevolg dat soms het wiel opnieuw uitgevonden moest worden.
Wat ook anders was . . .
De oorspronkelijk uit de provincie Zeeland afkomstige eerste penningmeester van Stichting Aanzet, Bart Jonker, heeft vorig jaar nogal wat fysiek ongemak gekend. Me dunkt, hij heeft 7 weken op de intensive care gelegen! Sindsdien is hij niet meer ‘de oude’; anders dan eenieder gewend was, was Jonker dit keer rustig en teruggetrokken; je had vaak niet eens in de gaten dat hij er was! Tijdens deze laatste ronde echter kwam Cor Boot helemaal uit Zeeland over om
een kijkje te nemen in Kraggenburg; kwebbelend in het onverstaanbare Zeeuws bloeide de eerste penningmeester helemaal op. Voor deze eenvoudige schrijvelaar was dit ook één van de hoogtepunten van de 10-daagse in Kraggenburg!
Over drie weken staat het Wereldkampioenschap Dammen Algemeen in Tallinn (Estland) alweer op het programma; Team NL veel succes aldaar.
Tot de volgende keer!!