Dammer in actie . . .

Veel mensen die een kijkje komen nemen in de speelzaal van Brasserie De Voorst vinden het opmerkelijk dat er zo’n serene rust heerst. Dat er tijdens een dampartij geen luide aanmoedigingen worden aangewend begrijpen ze ook nog wel, maar dat zelfs het minste of geringste geluid, van bijvoorbeeld een koffiezetapparaat, al te veel is vinden ze heel bijzonder! Tsja, ‘een dammer in actie zien’, is eigenlijk een stilzittende sporter aanschouwen!

Door Tjalling van Den Bosch

Concentratie & verstrooidheid . . .

Dammen gaat in principe altijd gepaard met concentratie; de éne dammer (m/v) zal wat meer in zichzelf gekeerd zijn dan een andere, maar in principe gaan dammers altijd ‘helemaal op’ in hun strijd met schijven en dambord.
Doordat een speler tijdens een dampartij zo ’tussen zijn oren’ bezig is, ontgaat de buitenwereld hem/haar vaak!
Dat overkomt trouwens niet alleen dammers (en andere denksporters), maar ook mensen die anderzijds in diepe gedachten verzonken zijn.

Een ‘verstrooide professor’ kenmerkt zich meestal door het feit dat hij/zij doorgaans een genie is in het vakgebied waarin hij/zij gespecialiseerd is en veel wetenschappelijke zaken, zoals het onthouden en begrijpen van lastige formules! Maar in alledaagse zaken (zoals het vergeten van afspraken of namen van personen!) is men juist heel erg onzorgvuldig, soms tot ergernis van zijn/haar directe omgeving!

Brasserie De Voorst

Einstein . . .

Mede door zijn (zeker op latere leeftijd) warrige haardracht wordt de (theoretisch-)natuurkundige Albert Einstein regelmatig als het prototype van een verstrooide professor aangehaald, maar ook André-Marie Ampère, Isaac Newton, Sewal Wright en Norbert Wiener worden vaak als zodanig
gezien.

Het dammen heeft zo zijn eigen vormen van verstrooidheid, maar veel zaken die dammers (m/v) meemaken kunnen dus net zo goed anderen overkomen. Een mooi voorbeeld van distractie is dat van een wereldvermaarde archeoloog die, helemaal in de ban was van zijn project, op een bepaald ogenblik een bril vond! Het lukte hem echter niet om de rechtmatige eigenaar te vinden! Uiteindelijk liet hij de bril maar achter bij de afdeling ‘gevonden voorwerpen’; zich pas veel later realiserend (na oeverloos gezoek naar zijn eigen fok!) dat het zijn eigen bril betrof!

Nu is dit een dam-site en dus zit u natuurlijk met smacht te wachten op prachtige voorvallen op en rond het dambord, vooral gelardeerd met de nodige hilariteit, maar . . ., nou vooruit dan.

Sietse Nagel, de gewaardeerde voorzitter van DamClub Huizum, heeft in het (75 jarige) jubileumboek van zijn club enkele van dit soort zaken aangehaald, bijvoorbeeld:

Bandstra (NK 1965)

Herinneringen aan Bandstra . . .

Menno Bandstra (1917-1996); november 1983: Voor het clubkampioenschap van Nederland speelde Bandstra in een hotel in Utrecht een partij ‘vooruit’ tegen de blinde dammer Olsen. Halverwege de partij moest Olsen naar het toilet en Bandstra was zo vriendelijk om hem te begeleiden; op de terugweg zei Olsen op een bepaald moment tegen Bandstra: “Mijnheer, u loopt verkeerd, we moeten deze kant op”!

Een ander (binnen DamClub Huizum) overbekend voorval met wederom Bandstra in de hoofdrol stamt uit de periode waarin er nog volop gerookt mocht worden tijdens de partijen (in de speelzaal dus!). Menno Bandstra was zo’n stevige roker (Mantano zonder filter); net op het moment dat hij ‘er weer één wilde opsteken’ zette de ober een kopje koffie naast zijn bord, dat inderdaad voor hem bestemd was. Echter . . ., op precies dat moment deed Bandstra zijn tegenstander een zet die Bandstra niet had zien aankomen!! Menno raakte helemaal in de ban van de, voor hem onverwachte, nieuwe situatie op het bord. Even later stoorde zijn tegenstander hem verbaal, wat normaliter not-done is tijdens een partij!!
Het was echter geen vorm van onsportiviteit van zijn opponent, hij wees Bandstra er alleen maar op dat die met z’n sigaret in de koffie zat te roeren . . .!

Uit de schaakwereld komt ook zo’n verhaal; na afloop van een partij wilden twee schakers, die zojuist urenlang tegen elkaar hadden gespeeld, afrekenen bij de beheerder van de speellocatie. De uitbater bracht ze met enig chagrijn een half bakje koffie in rekening!?! Wat bleek (?); ze hadden tijdens de partij, zonder dat ze het in de gaten hadden, gezamenlijk één bakje van het donkerbruine vocht verorberd!!

Legendevorming . . .

Men wake echter voor legendevorming; zo zat ooit (begin 70-er jaren) de jonge Jannes van der Wal tijdens een partij vaak uit nervositeit te knabbelen op zijn pen (van het merk Bic); dat was niet ongewoon voor de latere wereldkampioen (Sao Paulo – 1982 -) en hij kon dat heel lang volhouden! Later ging het verhaal dat Van der Wal het puntje van de pen zou hebben ingeslikt en hij naar een ziekenhuis was gebracht om een röntgenfoto te laten maken. Het verhaal zal voort zijn gekomen uit fantasie en door de jaren heen behoorlijk zijn aangedikt, maar berust niet op waarheid!

Hoe het ook zij; denksporters zoals dammers en schakers zijn gebaat bij rust in de speelzaal, want sommige zijn gedurende een partij tijdelijk ‘niet helemaal op deze wereld’!

De zesde ronde . . .

Even ter herinnering; na de vijfde ronde gingen Valneris, Van der Stap en Sipma aan kop met 8 punten; de eerste twee moesten elkaar in de zesde ronde bekampen, terwijl De Sip de strijd moest aangaan met collega grootmeester Slump. De strijd tussen Van der Stap en Valneris leek lang op een puntendeling uit te lopen; zeker tot de 40ste was er weinig aan de hand. Toen echter, in een 9 om 9, de stand ‘in elkaar begon te schuiven’ bleek ineens het voordeel om te slaan ten faveure van de voormalig wereldkampioen uit Letland (Valneris) en dat bleek niet alleen zo, het was ook zo!
Twee punten voor Valneris!

Wouter Sipma

Sipma tegen Slump was bijzonder; onderhoudend zelfs, maar de twee grootmeesters van Team NL KNDB zijn teveel aan elkaar gewaagd en alhoewel het recente verleden nog weleens een andere uitslag op het bord bracht, was de puntendeling dit keer onvermijdelijk, 1-1 dus.

Direct daarachter gebeurde van alles, maar ondanks hier en daar optisch voordeel werden er geen overwinningen geboekt door de direct achtervolgers. ‘De computer’ geeft aan dat Shvartman had moeten winnen tegen de jonge Boxum, maar ‘de computer’ geeft nog steeds niet de menselijke maat aan; ook hier remise.

Usio conclusio . . .

Guntis Valneris gaat na zes ronden alleen aan de leiding met 10 punten; Wouter Sipma volgt op een punt; daarna komt er een negental 8-punters. Valneris krijgt in de zevende ronde de Poolse Sadowska te bekampen, terwijl De Sip mag proberen De Jong onderuit te halen. We gaan het zien.

De zevende ronde begint morgen (25 april 2024) om 13.00 uur (zaal open om 12.00 uur),

oant moarn.